Kort na de Tweede Wereldoorlog deed de televisie zijn intrede. In de beginjaren was het medium nog helemaal niet populair; er werden maar weinig toestellen verkocht en de meeste apparaten stonden in de etalages van de radiowinkels. Twee avonden in de week waren er uitzendingen, die slechts anderhalf duurden, en alles moest ook nog eens live, in zwart-wit, met storingen en pauzes. Omdat het fenomeen televisie in Nederland maar niet van de grond kwam, werd in 1952 de Werkgroep ter Bevordering van de Belangstelling voor Televisie opgericht. Het televisie-experiment verhaalt over het wel en wee van de leden van die werkgroep. Geert Snijders is producer en ziet zijn gezin kapotgaan, regisseur Wouter Kamphuis staat beter bekend als de vrouwenjager, Hans van Thillo, journalist, strijdt tegen meer dan alleen de alcohol, omroepster Corinne Kraayhof raakt verstrikt in een hopeloze liefde en het latere bestuurslid Ans Salomon blijkt een vrouw met tomeloze ambitie. Aan de hand van ware gebeurtenissen uit de begintijd van de televisie schetst Bert van der Veer op meeslepende wijze de levens van deze vijf hoofdrolspelers en hun gezamenlijke poging de televisie in de huiskamer te brengen. En als zelfs de koningin te hulp moet schieten... Zeven maanden voor de televisie in Nederland van start ging, werd Bert van der Veer geboren. Inmiddels heeft hij ruim veertig jaar in de tv-wereld achter de rug. Gefascineerd als hij is door het werk van zijn voorgangers, besloot hij tot het schrijven van "Het televisie-experiment". De roman leest als 'Mad Men in televisieland' en beschrijft niet alleen de strijd van de televisiepioniers, maar toont ook en vooral de geest van die tijd. Een tijd die zich kenmerkt door zedigheid, eerbied voor het gezag, achterstelling van vrouwen en de naweeën van de Tweede Wereldoorlog. Bert van der Veer schreef zeven romans, columns en de boeken "La Paay", "60 Jaar televisie in Nederland" en het autobiografische "MR. TV".
