Verzameld werk 5. Droom en individuatie
Carl Gustav Jung ontdekte dat beelden uit dromen van zijn patiënten grote overeenkomsten vertoonden met oude alchemistische voorstellingen. Dat was voor hem aanleiding zich in de alchemie te verdiepen. Aanvankelijk kwam de alchemistisch symboliek hem raadselachtig, soms zelfs onzinnig voor. Nadat hij talloze middeleeuwse traktaten had bestudeerd, kwam hij echter tot de conclusie dat er een parallel te trekken is tussen het alchemistische proces en een psychisch proces: de ontwikkeling van de persoonlijkheid, of, zoals Jung het noemde, het individuatieproces.
In Droom en individuatie, het eerste deel van zijn belangrijke werk Psychologie und Alchemie, belicht Jung de symboliek in een reeks dromen van een jonge man aan de hand van voorstellingen uit de alchemie en uit de traditie van het Verre Oosten. Veelvuldig verschijnt in deze dromen het beeld van de mandala als het symbool van het 'zelf', het centrum van de persoonlijkheid.
