Periklís Sfyridis, Blauwe en rode ziel
"Mijn ziel is blauw en rood gekleurd, zoals de ziel van mijn vaderland – met haar blauwe en rode kinderen. Toen de personen en gebeurtenissen die mijn leven hebben getekend dwingend in mijn dromen begonnen op te duiken, leek het me jammer als ze voorgoed zouden verdwijnen, nu het ogenblik naderbij komt dat ik de drempel zal overschrijden naar het niet-bestaan. Dus heb ik deze roman geschreven, op grond van mijn ervaringen tijdens bezetting en burgeroorlog en de latere jaren van wederopbouw en dictatuur.
De personen en gebeurtenissen waarover ik vertel zijn merendeels op waarheid gebaseerd, hoewel ik – na al die jaren – niet altijd met zekerheid kan zeggen waar en in hoeverre de werkelijkheid overgaat in fabulering. Mijn methode was de beschrijving van een groot aantal bijna op zichzelf staande voorvallen, die samen de wandschildering of het mozaïek van elke periode moesten vormen."
In deze wandschildering wordt een Grieks leven afgebeeld tegen de achtergrond van de Griekse geschiedenis van 1941 tot 1975, met bezetting, burgeroorlog, en wederopbouw en kolonelsdictatuur, in de grote Noord-Griekse ‘medehoofdstad’ Thessaloníki.
Periklís Sfyridis (in 1933 geboren in Thessaloníki) groeide op in een familie en een samenleving die tot op het bot verdeeld waren tussen blauw en rood, conservatief en links. Ook in deze autobiografische roman Blauwe en rode ziel betoont Sfyridis zich weer een rasverteller, net als in de vele verhalen die hij verder geschreven heeft.
Voor de Nederlandse lezer is een nawoord toegevoegd met de historische achtergrond van de roman.
