Het laatste decennium wordt er in het godsdienstonderwijs in toenemende mate onderzoek verricht naar de ontwikkeling van theologische denkwijzen bij kinderen. Inmiddels blijkt dat kinderen over onder andere God, Jezus en de christelijke ethiek kunnen reflecteren en ook weloverwogen uitspraken kunnen maken. Dat kindertheologie in het godsdienstpedagogisch domein een actuele vernieuwing is, wordt in een reeks van publicaties aangetoond. Echter blijven soortgelijke initiatieven op het niveau van jongeren achterwege. Toch denken ook jongeren, ondanks hun twijfelend en kritisch zoeken, over geloof na. Zij zijn in staat om met gesprekspartners een theologisch gesprek te voeren en zo tot tot werkbare theologische inzichten te komen. In dit werk reik ik daarom zowel op theoretisch als praktisch vlak een zo helder mogelijke fundering en uitbouw van de jongerentheologische pedagogie en didactiek aan, wat een antwoord kan bieden op de onderstaande vragen: “Welke elementen zijn verbonden met de eigenheid van jongerentheologie?â€, “Aan de hand van welke didactiek kan jongerentheologie in de praktijk gestalte krijgen?†en “Welke competenties, houdingen en rollen moet de begeleider aannemen?
