Hoe kan je luisteren en zien waar je cliënt precies voor komt bij jou als (beginnend) psycholoog? Hoe kan je het impliciete benoemen wat de cliënt bedoelt maar niet zegt? Hoe kan je contact met de cliënt maken, behouden en herstellen binnen het kader waarmee je werkt? Hoe kan je de cliënt serieus nemen wanneer zijn hechtingsstijl het je moeilijk maakt rustig in je stoel te zitten zonder in je eigen verhaal en je oude patronen terecht te komen? Hoe kan je jezelf dan resetten én je aandacht bij het therapeutische proces houden?
Als antwoord op deze vragen reikt de auteur eenvoudige lichaamsgerichte technieken aan, onder meer gericht op over- en onderregulatie, vanuit het idee dat regulatie en zelfregulatie een van de sleutels is tot optimaal contact – met de ander én met jezelf. Deze oefeningen kan je eerst zelf, en vervolgens samen met cliënten doen. Zo wordt de behandeling een mooie, gezamenlijke reis. Therapie wordt zo samenwerken met behoud van professionele kaders.
Dit boek is een uitnodiging om naar binnen te kijken. Naar binnen kijken is iets wat je kan leren. Het is een gewoonte die je kan toevoegen aan je levensstijl. Het effect van naar binnen kijken, is contact aangaan met jezelf. Dit verjongt, verzacht en vergroot het contact met anderen.
Puck van Groningen (1967) heeft een eigen praktijk waarin zij multidisciplinair samenwerkt. Haar zoektocht naar optimaal contact en transparantie in de cliënt-therapeutrelatie heeft ertoe geleid dat ze evidenced based denken vanuit de psychologie, oplossingsgericht werken, de wijsheid van de school van Ridhwan en sensorimotor psychotherapie combineert.
