Als je een familie neemt, van 3 grote mannen en klein vrouwtje , dan is dat onze familie. Waar de grote spil was, dat kleine vrouwtje onze moeder. Nooit te laat komen was haar motto, dus dikwijls hadden we tijd over en stond mijn moeder tussen ons in. Mooi dat ze het voor elkaar kreeg om ons te bedaren. Dat de laatste jaren, bedoel een jaar of 16 totaal een hel zijn geweest, voor mijn vader weet bijna niemand, want wat in huis gebeurde en tussen hun, wisten wij niet. Tot het jaar 2016 waar alles ineens op zijn plaats viel, de waarheid was daar, help ons. Dat hebben wij als kinderen gedaan. Het traject was lang en uiteindelijk kwam daar uit, Mijn moeder had de ziekte van Pick, de uitleg was heel simpel, mijn moeder had hele pakket. De laatste jaren achter de deuren, waren vreemd en soms hard, bepaalde periode een sluiting, waren niet leuk. Maar we moesten door. Haar laatste verjaardag, praten deed ze bijna niet meer, slikken was een probleem, wij zaten met de hele familie aan een lange tafel, mijn moeder was het middelput, toen we stil waren, kwam er uit niets. Ik wil ook een gebakje. Dat was mijn moeder, het was haar laatste echte zin. Mijn moeder overleed op 12 juli 2022 .
