Aan de slootkant ergens in de Ooijpolder bij Nijmegen schreef ik mijn eerste gedichten. Niet het landschap was mijn inspiratiebron, het was de rust die het dichten mogelijk maakte. Het was een begin, later toen ik niet meer in de polder kwam ging ik thuis verder. Na 2003 verzamelde ik mijn gedichten op mijn website Woordbeeldjdb.nl. ‘Ik ben het ik’ is een selectie uit ongeveer 400 gedichten en gedichtjes. Waarom zou ik opschrijven wat ik met eigen ogen zag met eigen oren hoorde met hart en ziel doorvoelde? Is het een poging tot onsterfelijkheid een proeve van bekwaamheid ter communicatie van wat mij intrigeert van wat ik liefheb en bewonder? Het is het beeld (voorval, gedachte, ervaring) dat direct het woord oproept; de kracht van het woord dat het beeld (voorval, gedachte, ervaring) weer tevoorschijn haalt en in een gloed van gevoelens zet.