Batavia, 17 augustus 1945, ’s morgens tien uur. In de tuin van zijn huis spreekt Soekarno de Proklamasi uit, de onafhankelijkheidsverklaring van de Republik Indonesia. Vanaf dat moment komt er een eind aan het koloniale rijk van Insulinde. Aan een bamboestok wappert nu de rood-witte Indonesische vlag. Dit jaar is het zeventig jaar geleden dat Indonesië zich losmaakte van Nederland. De Proklamasi heeft het leven van vele tienduizenden mensen voorgoed veranderd. Kester Freriks ging op zoek naar de verborgen verhalen van betrokkenen en ooggetuigen – ooggetuigen van verwarrende en angstige tijden. We lezen verhalen en herinneringen van Nederlandse kolonialen en Indische Nederlanders, Molukse knil-militairen en kinderen van de derde en vierde generatie. Ook de vrijheidsstrijders van toen, de pemoeda’s, worden (voor het eerst) aan het woord gelaten. In Echo’s van Indië ontmoeten geschiedenis en persoonlijk levenslot elkaar. De datum en de gevolgen van de Proklamasi kwamen niet eerder zo uitvoerig in beeld. De Proklamasi liet diepe sporen na voor de miljoenen die verbonden zijn met de voormalige kolonie. Soekarno’s woorden resoneren tot op de dag van vandaag.