M.J. Arlidge - Helen Grace-serie

Boek na boek leren de lezers Helen Grace beter kennen. Weet jij alles van Helen of ontdek je tijdens het schrijven steeds weer nieuwe dingen over haar?
Schrijven over een seriepersonage is een constante ontdekkingsreis. Natuurlijk ken ik Helen heel goed, maar ze is een onvoorspelbaar, complex personage dat me altijd blijft verrassen. Dat is waarom ik zo graag over haar schrijf!

Hoe zou je Helen beschrijven in 3 woorden?
Vastbesloten, ethisch, beschadigd.

Komt je ervaring met het schrijven voor tv-series van pas bij het werken aan je romans?
Mijn boeken worden vaak beschreven als filmscenario’s in proza. Ik geef de voorkeur aan korte hoofdstukken, wisselende perspectieven, filmische beschrijvingen en veel actie. Ik schrijf romans en scenario’s op precies dezelfde manier, iets anders kan ik niet!

Waarom heb je Southampton gekozen als décor voor je thrillers?
Vooral omdat ik van havensteden hou. Er komen zoveel goede én slechte dingen in en uit havens. Ik denk ook dat havensteden een unieke sfeer hebben die heel geschikt is voor misdaadboeken.

Breng je veel tijd door in Southampton tijdens het schrijven, op zoek naar een plaats delict?
Ja en nee. Ik ga niet naar Southampton om ideeën te vinden – de ideeën vinden mij, meestal in het holst van de nacht. Maar als ik eenmaal een idee in mijn hoofd heb, ga ik graag naar Southampton om het ‘na te lopen’. Als ik dat doe komen er allerlei interessante kleine details naar boven.

Waar vind je inspiratie voor de moorden die je beschrijft?
Joost mag het weten. Heel weinig van mijn ideeën komen uit echte moordzaken. Meestal duikt een beeld of situatie gewoon plotseling in mijn hoofd op. De meeste van mijn verhalen focussen op oerangsten – zoals het begin van Klikspaan, waar een jongetje vastzit bovenop een brandend gebouw en zich afvraagt of hij moet springen of niet. Zodra ik zo’n beeld in mijn hoofd heb, kan ik beginnen met schrijven

Heb je er weleens over nagedacht om Helen naar een andere stad over te plaatsen?
Nog niet, hoewel ik denk dat ze haar werk overal goed zou doen.

Ben je op één van de Helen Grace boeken extra trots?
Ik ben trots op alle boeken, maar ik ben bijzonder tevreden met mijn laatste boek, Klein klein kleutertje. Een verhaal schrijven dat zich in vierentwintig bloederige uren afspeelt was een uitdaging, maar het is een boek geworden dat je in sneltreinvaart uitleest.

Heb je al een specifiek einde van de serie in je hoofd?
Daarmee zou ik te veel weggeven, maar ik verklap vast dat Helen nog een lang leven voor zich heeft.

Als je met Helen uit eten zou gaan, wat zou je dan met haar bespreken?
Haar jeugd. En haar dromen (en angsten) voor de toekomst.

Welke rol spelt BDSM in Helens leven?
BDSM helpt haar haar duistere emoties onder controle te houden. Ze gebruikt pijn als een manier om haar innerlijke demonen te verdrijven, om op het rechte pad te blijven. Omdat ze weigert alcohol te drinken of drugs te gebruiken, is pijn haar uitlaatklep.

Kun je een tipje van de sluier oplichten over boek 8?
Klein klein kleutertje is heel stedelijk, In de maneschijn is het tegenovergestelde. Het boek speelt zich af in het nationaal park New Forest, een oeroud bosgebied in de buurt van Southampton. Het is zomer – het ultieme kampeerseizoen – maar er huist iets duisters in de bossen…

Heb je advies voor beginnende thrillerschrijvers?
Begin gewoon. Mensen zijn ontzettend fantasierijke wezens – je zult verstelt zijn van wat je voor elkaar krijgt.

Interview met M.J. Arlidge t.b.v. zomerfolder Libris 2018. Copyright foto M.J. Arlidge: Bill Waters 2014.