Niet alleen de angst eet je ziel op, maar ook opportunisme en materialisme. Kinderen van Brezjnev gaat over liefde en verraad tegen de achtergrond van het economische en geestelijke verval van de Sovjet-Unie, de onderhuidse etnische spanningen, de Afghaanse Oorlog, de langzame maar zekere criminalisering van het land, met als apotheose de gewelddadige overgang naar de markteconomie, culminerend in het nieuwe Rusland. De boven- en de onderwereld zijn definitief samengesmolten.
Hoe is het om op te groeien in het beste land ter wereld, waar geluk verplicht is en de ultieme Waarheid regeert?

Sana Valiulina (Tallinn, 1964) studeerde in Moskou Noorse taal- en letterkunde en woont sinds 1989 in Amsterdam. Ze schreef eerder Het kruis (2000), Vanuit nergens met liefde (2002), Didar en Faroek (2006, nominatie Libris Literatuurprijs) en Honderd jaar gezelligheid (2010).

Over Didar en Faroek:

'Monumentale epische roman.'
DE VOLKSKRANT

'Verpletterende, invoelend geschreven antisovjetroman (...) haar meesterproef.'
NRC HANDELSBLAD

'De roman roept reminiscenties op aan de grote Russische verteltraditie (...) een monument.'
DE GROENE AMSTERDAMMER

Over Honderd jaar gezelligheid:

'Valiulina beschrijft de leegheid van de schone bovenwereld met evenveel weerzin als ze de verrotting in de onderwereld toont.'
NRC HANDELSBLAD